یادمان نرود در والیبال کجا بودیم!
امشب در حاشیهی غوغای جام جهانی فوتبال در برزیل، تیم ملی والیبال ما میزبان «پرافتخارترین تیم والیبال دنیا» است. روند افتخارآفرینی والیبالیستهای ملیپوش ما در سالهای اخیر چنان پرشتاب بوده و توقع ما اکنون چنان بالاست که نگاهیی به تیتر تصویر زیر از یک نشریهی ورزشی مربوط به سال 1375 ما را تکان خواهد داد.
دست همهی مدیران و ورزشکاران بیادعا و غیرتمند را میبوسیم و برایشان چه امشب و چه بازیهای بعدی آرزوی توفیق داریم.
تصور کنید آیندهیی را که همین اتفاق برای سایر ورزشها و بهویژه سایر حوزههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور ما بیفتد! شیرینی این رؤیا را مزمزه کنیم و از آن انرژی بگیریم تا سختیهای این مسیر بر ما هموارتر شده و انشاءالله این چشمانداز زیبا هرچهزودتر محقق شود.
آنوقت است که میتوانیم بدون خجالت کشیدن از مولود مبارک امروز، کشورمان را کشور امام زمان عج بخوانیم. و الا جامعهیی که در مدیریت ابعاد مختلفش مانده باشیم، کجا میتواند پایلوت و پایگاه ایشان برای مدیریت جهانی خود باشد و دعا برای ظهور ایشان جز مقدمهیی برای رنج کشیدن ایشان مانند اجداد پاکشان از دست مردم زمانه نیست و تفاوت زیادیی با بیعت نافرجام مردم مدینه با امام علی علیه السلام و یا دعوت کوفیان از امام حسین علیه السلام نخواهد داشت!